Bardzo mi się ostatnio portrety podobają i sztuka portretowania. Chciałbym kogoś kiedyś sportretować. To bardzo intymne uczucie musi być i dziwne. Portret robi się w ogóle nie dla siebie tylko całkiem dla drugiej osoby właśnie, tzn. taki portret na zamówienie. Trzeba chyba dobrze poczuć drugiego i charakter do tego mieć odpowiedni.
Yousuf Karsh miał charakter i portretował ludzi z charakterem. Rzecz w tym, że nie tylko oddawał czyjś wizerunek ale tworzył go dla historii. Czyli musiał z gęby portretowanego coś wydobyć, oddać swoją ekspresję owego czegoś i zrobić z tego nową jakość. Sławę tym ogromną zdobył bo ustrzelił największe ptaszki swojej epoki a biorąc pod uwagę, że z każdym spędził sporo czasu, pogadał, zdobył zaufanie czyniło go kolesiem z najlepszymi chyba plecami w minionym wieku dwudziestym. No popatrzcie sami jakich miał ziomów:
Pozazdrościć modeli w każdym razie. Moje muzy i muzi stoją dopiero u progu karier ale kto wie, może ktoś kiedyś powie: Moreira - fotograf wielkich.
Dorobek Yousufa jest oszszywiście znacznie szerszy. Strona jego oficjalna tu się znajduje.
Stać się ważnym gościem przez fotografowanie ważnych gości - jeśli to nie jest pomysł dla Moreiry to ja nie wiem jaki jest pomysł dla Moreiry. Houk!